آوای دل

زن و شوهر نمازشب خوان

رسول خدا ص زن و شوهری را که یکدیگر را برای خواندن نماز شب بیدار می‏کنند تشویق می‏کنند و می‏فرمایند:

هرگاه شوهر از خواب برخیزد و همسر خود را بیدار کند، سپس هر دو وضو بگیرند و به نماز مشغول شوند، خداوند آن‏ها را از مردان و زنان ذاکر به حساب می‏آورند (خداوند، زنان و مردان ذاکر را در قرآن تمجید نموده است).

نورالثقلين، ج 4 ص297

همچنین فرمودند: خداوند رحم می‏کند بر مردهایی که شب از خواب بر می‏ خیزند و همسر خود را برای خواندن نماز شب بیدار می‏کنند و اگر بیدار نشوند آب بر صورت آنها می‏ پاشند و دو به نماز شب مشغول می‏ شوند.
همچنین خداوند رحم می‏کند بر آن زنی که همسر خود را از خواب بیدار می‏کند و اگر بیدار نشد آب به صورت او می‏پاشد و هر دو به نماز می‏ ایستند

میزان الحکمه، ج 4 ص 652

از حدیث فوق معلوم می‏شود که زن و شوهر باید در نماز شب به یکدیگر کمک کنند و همدیگر را به این عبادت ترغیب نمایند؛ البته اگر خسته هستند هرگز نباید مزاحم همدیگر شوند؛ زیرا گاهی خواب مؤمن نیز عبادت است؛ به عبارتی دیگر، نباید یکدیگر را مجبور کنند؛ بلکه باید با رضایت و میل باطنی باشد؛ زیرا اگر عبارت با اکراه همراه باشد، پاداش ندارد.

لجبازي يا تجربه؟؟؟

آن زماني كه مادر از فرزندش مي خواهد ليواني را كه روي ميز قرار دارد قدري به عقب ببرد تا از روي ميز به زمين نيفتد. ولي با كمال تعجب مي بيند كه ليوان را به طرف لبه ميز مي آورد و اين كار را در حالي انجام مي دهد كه به چشمهاي مادرش نگاه مي كند.
شايد مادرش تصور كند كه فرزندش با او لجبازي مي كند!!!
اما اين كار لجبازي نيست.
كودك مي خواهد ببيند كه اگر ليوان از لبه ميز بيفتد چه اتفاقي خواهد افتاد و چگونه خواهد شد و اصلا دوست دارد كه رقص ليوان را در فضا و افتادن آن را ببيند!!
در نتيجه مادر عزيز كودك شما لجبازي نمي كند،بلكه كودك شما از سر كنجكاوي ميخواهد آنچه شما او را از آن كار باز ميداريد،تجربه كند.
ولي شما مادر عزيز در حال لجبازي با كودك هستيدوقتي كودك ميخواهدتجربه كند،شما با كودك لجبازي مي كنيد!

یک گل کاکتوس قشنگ تو خونه ام داشتم، اوایل بهش میرسیدم، قشنگ بود و جون دار، کم کم فهمیدم با همه بوته هام فرق داره، خیلی قوی بود، صبور بود، اگه چند روز بهش نور و آب نمیدادم هیچ تغییری نمیکرد…

منم واسه همین خیلی حواسم بهش نبود به خیال اینکه خیلی قویه و چیزیش نمیشه!

هر گلی که خراب میشد میگفتم کاکتوسه چقدر خوبه هیچیش نمیشه اما بازم بهش رسیدگی نمیکردم…

تا اینکه یه روز که رفتم سراغش دیدم خیلی وقته که خشک شده، ریشه اش از بین رفته بود و فقط ساقه هاش ظاهرشو حفظ کرده بود، قوی ترین گلم رو از دست دادم چون فکر کردم قویه و مقاوم…

مواظب قوی ترین های زندگی هامون باشیم.

ما از بین رفتنشونو نمیفهمیم چون همیشه یه ظاهر خوب دارند، همیشه حامی اند، پشتمون بهشون گرمه…

اما بهشون رسیدگی نمیکنیم، تا اینکه یه روز میفهمی قوی ها هم از بین میرن…!