آوای دل

حالا چیکار کنیم که فرشته ها مهمون خونه مون بشن؟ چه کارایی نکنیم که فرشته ها رو پر ندیم؟

[1.] حدیث کسا زیاد بخونیم.

[2.] سعی کنیم نمازها تا جای ممکن اول وقت باشه.

[3.] نماز قضا داشتن خیییلی اثر بدی داره.

[4.] چیز نجس تو خونه نگه نداریم. همه جای خونه مون همیشه پاک پاک باشه.

[5.] توی خونه داد نزنیم.
حتی با صدای بلند هم حرف نزنیم.
فرشته ها از خونه ای که توش با صدای بلند صحبت بشه میرن.

[6.] حرف زشت و غیبت و دروغ و مسخره کردن و اینا هم که مشخصه.

[7.] سعی کنیم طهارت چشم و گوش و زبان و شکممون رو تا جای ممکن تو خونه حفظ کنیم.

[8.] وقتی وارد خونه میشیم با صدای واضح سلام کنیم. حتی اگه هیچ کس نیست.
چهارتا ذکر قرآنی آرامش بخش که توی زندگیت معجزه ها میکنه:

1?-حسبنا الله و نعم الوکیل (برای وقتایی که ترس و اضطراب داری)

2?-لا اله الا انت انی کنت من الظالمین (وقتی خیلی ناراحتی و دلت گرفته)

3?-افوض امری الی الله ان الله بصیربالعباد (برا وقتایی که میخوای خدا مکر و حیله دیگران رو در حق تو خنثی کنه)

4?-ماشاالله لا حول ولا قوه الا بالله (برا وقتایی که طالب زیبایی در دنیا هستی)

9. توی خونه زیاد صلوات بفرستیم

تنها روزی که خداوند دوست ندارد از کسی درخواست کنید:‼️

اَعُوذُ بِالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ
* بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ *

♦️روِیَ عَنِ الباقِرِعَلَیهِ السَّلامُ قالَ:
« اِنَّ اللهَ تَعالی کَرِهَ اِلحاحَ النّاسِ بَعضُهُم عَلی بَعضٍ فِی المَسأَلَةِ وَاَحَبَّ ذلِکَ لِنَفسِهِ اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ اَن یُسأَلَ وَیُطلَبَ ما عِندَهُ »

?ترجمه: خداوند متعال دوست ندارد و متنفر است از این که بنده ای نسبت به بندۀ دیگری برای گرفتن حاجت و درخواستی اصرار کند ولی اصرار و التماس به خودش را دوست دارد. به راستی که خداوند عزّو جلّ دوست دارد که از او سؤال و درخواست شود و ازآن چه در نزد اوست درخواست و طلب شود.

?شرح مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی:

روایت از امام باقرصلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی دوست نمی دارد، مکروه می دارد، این که مخلوقش، انسان ها در تقاضایی که می کند از دیگری، اصرار کند. اصرار کردن در درخواست را خوشش نمی آید. یک اصل درخواست داریم، یک اصرار در درخواست داریم؛ این را از هم جدایش کنید. الحاح دارد این جا؛ «اِنَّ اللهَ تبارک وَ تَعالی کَرِهَ اِلحاحَ النّاسِ بَعضُهُم عَلی بَعضٍ» فرض بفرماید، چون بالاخره این طوری نیست انسان رابطه نداشته باشد؛ اقتضا می کند درخواست کند، البته نه بی جا. یک جاهایی، کسی دید جواب مثبت ندادند، دیگر اصرار نکند. خدا از این کار بدش می آید. صریح گفته شده، «یَکَرِه»یعنی خدا بدش می آید. «یَکَرِه اِلحاحَ النّاسِ بَعضُهُم عَلی بَعضٍ»
ولی از این طرف،« اَحَبَّ ذلِکَ لِنَفسِه» اما اینکه بنده به مولایش درخواستش را اصرار کند، دوست دارد. این اصرار را برای خودش دوست دارد. چون غنی مطلق است، غنای بالذات دارد، این که می گویم(خدا می گوید): همه چیزها دست من است، چرا اصرار می کنی؟ گفتی بسم الله؛ این ها ابزار من هستند. تمام این ها وسایل الهی هستند. اسباب‌اند. مسبب الاسباب من هستم. چرا به او اصرار می کنی؟ گفتی؛ تمام شد! این یک وظیفه ای بود که تو داشتی. این جا یک وظیفه داشتی، نشد؛ به من بگو، بیا سراغ من، به من اصرار کن. من خوشم می آید از اصرار تو. حالا من این را گفتم مقدمه برای یک چیز دیگر. این الحاح است؛ یعنی اصرار است. اصل درخواست نیست.
در ایام سال، ما در روایات، یک روایت داریم که یک موقعیت زمانی است که خدا اصلا اصل درخواست را دوست ندارد، نه حتی الحاح را، خدا خوشش نمی آیدآن روز کسی از دیگری تقاضایی بکند. من جدا کردم، ان شاءالله حرف های من را متوجه شدید. آن اصرار بود. می گوید اصرار نکن. خب گفتی.
اما یک روز است، می گوید: اصلا از کسی چیزی نخواه. این را خوب دقت کنید، در ایام سال یک روز است که خدا اصلا دوست ندارد کسی از دیگری تقاضا بکند، جز خود او؛ و آن، روزعرفه است.

 شیعیان خواب بس است برخیزید

هجر ارباب بس است برخیزید

یادمان رفته که عهدی هم هست

یادمان رفته که مهدی هم است

یادمان رفته که اوپشت در است

یادمان رفته که اومنتظر است